Η σεξουαλική παρενόχληση θεωρείται ότι είναι μια επίμονη πράξη επίθεσης και παραβίασης με λεκτική, μη λεκτική ή σωματική έκφραση και σεξουαλικό χαρακτήρα.
Ως πράξη που απευθύνεται στον άλλο με τρόπο παραβιαστικό και, σαφώς, χωρίς τη συναίνεσή του, τα συναισθήματα που προκαλεί στο πρόσωπο που τη δέχεται είναι αυτά του θυμού, του εκνευρισμού, της απελπισίας, της αδικίας, της ανασφάλειας, της ενοχής.
Έχει ενδιαφέρον να δει κανείς την σεξουαλική παρενόχληση, πέρα από την νομική της διάσταση, και ως ψυχική εκδραμάτιση του ανθρώπου που τη διαπράττει.
Τίθεται το ερώτημα, γιατί αυτός που παρενοχλεί σεξουαλικά είναι, εκτός από δυνάμει υπόδικος ανάλογα με τη σοβαρότητα της πράξης, α – σεξουαλικός και αντι – ερωτικός άνθρωπος?
Το επίθετο «σεξουαλική», που συνοδεύει την λέξη παρενόχληση, μπορεί να εγείρει φαντασιώσεις που αποδίδουν έντονες σεξουαλικές παρορμήσεις στο άτομο που παρενοχλεί.
Μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι πρόκειται για έναν πολύ ζωντανό άνθρωπο με άκρατες σεξουαλικές διαθέσεις που τις διοχετεύει με έναν λανθασμένο ή δυσλειτουργικό τρόπο.
Αυτή είναι μια παρερμηνευμένη υπόθεση.
Γιατί ενώ εκπέμπεται σεξουαλικό σήμα, η μπαταρία είναι άδεια, κενή.
Γιατί ενώ μοιάζει τόσο σίγουρος που «τολμάει» να παρενοχλήσει, στην πραγματικότητα είναι ανασφαλής.
Γιατί ενώ φαίνεται ότι ποθεί σεξουαλικά τον άλλον, στην πραγματικότητα δεν οδηγείται από τον πόθο του, αλλά από τη στέρηση. Και δεν μιλάμε κατ΄ανάγκην για σεξουαλικη στέρηση, αλλά για την ερωτική στέρηση, τη στέρηση που έχει να κάνει με την απουσία ουσιαστικού ερωτικού σχετίζεσθαι.
Είναι αυτός που αισθάνεται ερωτικά ανεπαρκής, αυτός που δε νιώθει τόσο σημαντικός και ελκυστικός ως άνθρωπος, ώστε να διεκδικήσει το ερωτικο συναίσθημα και το σεξ στα πλαίσια μιας ισότιμης σχέσης.
Μια ισότιμη ερωτική σχέση απαιτεί την έκθεση του εαυτού, με τα καλά, καθώς και με τα αδύναμα, ευάλωτα σημεία του.
Αυτό είναι πιο δύσκολο, πιο «τολμηρό» και χρειάζεται την ανάπτυξη δεξιοτήτων που ενισχύουν το λυτρωτικό άνοιγμα προς την ερωτική εμπειρία, προς το ερωτικό βίωμα που έχει οικειότητα, που γνωρίζει πραγματικά τον άλλον.
Καθώς, όμως, υπάρχουν το κλείσιμο στον εαυτό, η αίσθηση προσωπικής ανεπάρκειας και αποτυχίας και η ανωριμότητα, καταφεύγει σε πρακτικές, όπως η σεξουαλική παρενόχληση, που πρόσκαιρα θα τον κάνουν να αισθανθεί ότι έχει υπόσταση, ότι είναι κάποιος, ότι έχει δύναμη.
Δεν τολμάει να συναντήσει τον άλλο άνθρωπο ως πρόσωπο, γιατί φοβάται μην αποκαλυφθεί το δικό του κενό, και, έτσι, τον εξαντικειμενοποιεί, δηλαδή τον αντιμετωπίζει ως αντικείμενο για να καλύψει τις δικές του αδυναμίες και να αυτοεπιβεβαιωθεί.
Η σεξουαλική παρενόχληση είναι πράξη μίζερη και αντιερωτική, γιατί δεν έχει ζωντανή ερωτική επιθυμία, παρά στέρηση, γιατί δε σέβεται το ανθρώπινο πρόσωπο, παρά το χρησιμοποιεί, γιατί δεν τιμά το σεξ, παρά το ευτελίζει.
Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Συστημικής Θεραπείας, ΕΛΕΣΥΘ.
Επικοινωνία: +30 6948212712
Email: [email protected]
- Η σεξουαλική παρενόχληση ως πράξη μίζερη και αντιερωτική - 3 Φεβρουαρίου 2018
